W ostatnim czasie pracownicy WUOZ w Białymstoku dokonali odbioru inwestycji polegającej na konserwacji drzwi głównych oraz drzwi prowadzących do zakrystii kościoła parafialnego p.w. Trójcy Przenajświętszej w Tykocinie.

Inwestycja ta dotyczy murowanego kościoła parafialnego ufundowanego w I poł. XVIII w. przez Jana Klemensa Branickiego. Świątynia została wpisana do rejestru zabytków województwa podlaskiego w 1958 roku. Charakteryzuje się późnobarokowym stylem architektonicznym oraz dużymi walorami kompozycji przestrzennej, nawiązującymi do ówczesnych założeń pałacowych. Wartości artystyczne obiektu, szczególnie widoczne we wnętrzu sprawiają, iż przedmiotowy kościół jest jednym z cenniejszych zabytków architektury fundacji Jana Klemensa Branickiego.

Zarówno drzwi główne, jak i drzwi prowadzące do zakrystii powstały w konstrukcji deskowo-szpungowej, od strony zewnętrznej są obite żelazną blachą. Należą do niezwykle ważnych elementów architektury kościoła, pochodzących z czasów budowy świątyni.

Drewniane drzwi główne, umieszczone na osi fasady w piaskowcowym obramieniu współtworzą architekturę najbardziej reprezentacyjnej części kościoła. Ich obicie składa się z niewielkich arkuszy blachy żelaznej, na które nałożono, po dwa w każdym skrzydle, pasy z żelaza płaskiego, biegnące ukośnie, krzyżujące się, tworzące „X”. Jest to motyw charakterystyczny dla obić żelaznych drzwi w XVIII w. Na skrzyżowaniu pasów znajdują się ozdobne rozety z wklęsłych płatków blachy.

Drzwi do przedsionka zakrystii południowej mają konstrukcję i dekorację analogiczną do drzwi głównych, lecz są stosunkowo skromniejsze. Ich zbliżony wygląd świadczy o konsekwencji w procesie budowy i wystroju kościoła.