W 2009 roku rozpoczęto prace konserwatorskie przy wyposażeniu kościoła św. Antoniego w Sokółce. Jednym z końcowych etapów była konserwacja i restauracja zabytkowej ambony z wnętrza kościoła.
Jak wskazuje program prac konserwatorskich przy przedmiotowej ambonie przeprowadzono m.in. następujące czynności: scalono elementy dekoracyjne, wzmocniono osłabione elementy konstrukcji, uzupełniono ubytki drewna, złoceń oraz polichromii, zabezpieczono powierzchnię.
Ambona jest obiektem usytuowanym na filarze w nawie głównej, drewnianym, wykonanym w technice stolarsko-snycerskiej. Do jej głównych elementów należą: wieloboczny korpus, schody, zaplecek o formie zredukowanej do niemal płaskiej ścianki oraz wieloboczny baldachim zwieńczony ażurową wieżyczką z figurą Jezusa. Korpus ambony został ozdobiony detalami snycerskimi, uskrzydlonymi główkami anielskimi oraz rzeźbami ewangelistów – odnosi się do dokumentacji prac konserwatorskich prof. dr hab. Małgorzata Dajnowicz
W 2019 roku Parafia Rzymskokatolicka pw. Św. Antoniego w Sokółce otrzymała dotację ze środków publicznych, budżetu PWKZ w wysokości 30 000 zł na prace konserwatorskie przy przedmiotowym zabytku.
Parafia pw. Św. Antoniego jest najstarszą parafią w Sokółce, erygowaną w 1561 roku. Pierwszy drewniany kościół zbudowano najprawdopodobniej w 1561 roku. Świątynia ta funkcjonowała pod wezwaniem Wniebowzięcia NMP. W 1740 roku świątynię zastąpiono kolejnym, drewnianym kościołem, który spłonął w 1796 roku. Budowa nowego, murowanego budynku rozpoczęła się w 1841 roku. Obiekt powstał w stylu klasycystycznym, pod wezwaniem św. Antoniego Padewskiego. W latach 1904-1906, dzięki zaangażowaniu ks. Anzelma Noniewicza, kościół został rozbudowany o dwie nawy boczne, parę kaplic bocznych i zakrystię. Kolejnym inicjatorem zmian był ks. Antoni Songajło, wówczas świątynia zyskała m.in. nowe pokrycie dachowe nad dobudowanymi nawami bocznymi, polichromie przedstawiające medaliony z popiersiami apostołów, ambonę oraz Drogę Krzyżową. Kościół parafialny został wpisany do rejestru zabytków województwa podlaskiego w 1999 roku.